Afsluiting

Dag 102 - zondag 14 mei 2023

Rome

Gelopen: 0 km

Totaal gelopen:  2161 km

Nog te lopen: 0 km

Gisteravond waren we enigszins uitgeteld. De tocht was volbracht, en we sliepen heerlijk. Na het ontbijt in La Giustiniana namen we de trein naar het San Pietro station, op loopafstand van het Vaticaan. Daar begonnen de eerste toeristen zich al te verzamelen. Wij gingen echter naar de vlakbij gelegen kerk der Friezen om de ochtenddienst bij te wonen. In de omgeving van de kerk komen al sinds 1200 jaar Friezen samen die op bezoek zijn in Rome. Met Friezen werden toen de kustbewoners tussen Denemarken en Duinkerken aangeduid.

In de kerk wordt elke zondag een Nederlandstalige kerkdienst gehouden. De katholieke dienst bevat enkele Latijnse elementen, maar ook liederen uit de protestantse traditie. De voorganger vandaag was de rector, dr. Antoine Bodar.

Aan het einde van de dienst worden testimonia uitgereikt aan pelgrims die te voet of per fiets in Rome zijn aangekomen. Behalve wij was er nog een echtpaar uit Soest, die de Franciscaanse voetreis volbracht hebben. Dat is een pittige lange afstandswandeling tussen Firenze en Rome, waar je drie weken over doet.

Hier staan de trotse wandelaars met hun oorkonde.

De video van de kerkdienst is hier te vinden. Het gedeelte waarop we de oorkonde kregen begint op 1:07:10.

Hier staan we nog even met dr. Bodar op de foto, tijdens de koffie na de dienst.

Na de koffie spraken we nog even met de vorige rector, pater Tiemen Brouwer. We begonnen over de geschiedenis en de oude culturele banden tussen noord en zuid. Het gesprek kwam ook op de Statenbijbel, die destijds is geschonken aan deze kerk. Daar zit een bijzonder verhaal aan vast, maar dat laten we hier achterwege. We hebben deze bijbel kunnen zien, evenals een replica van een middeleeuws Mariabeeld uit Bolsward, onze lieve vrouwe van Zevenwouden. Jelle herkende de naam van een Fries lied van Roel Slofstra over dat beeld, “ús leaf vrouwe fan Sânwâlden”. De oud rector en wij moesten nu echt de kerk uit, omdat de koster wilde sluiten. Een bijzondere ontmoeting weer.

Hierdoor hebben we de wekelijkse balkontoespraak van de Paus gemist, dus de lezers die vroegen om hem te groeten hebben pech gehad. Die mogen zelf naar Rome lopen!

Wij gingen weer naar het station en met de trein naar het vliegveld. Op Schiphol stonden de moeder, zus en zwager van Christine ons op te wachten. Goed hen weer te zien. En onze zoon stond klaar met onze auto om ons thuis te brengen. Bij het station van Driebergen maakte hij een merkwaardige stop, en een geheimzinnig telefoontje. Wat was hier aan de hand?

Daar kwamen we snel achter. Vlak bij onze deur stond een grote groep van achttien mensen ons op te wachten. Wij stonden perplex. Bijzonder mooi om al die gemeenteleden, buren en vrienden zo bij elkaar te zien! Waar hebben we dat aan verdiend? We hebben alleen maar naar Rome gelopen. En dan die mooie bloemen en cadeautjes. Heel hartelijk bedankt!

Thuis troffen we ook diverse mooie boeketten aan.

Daarnaast een stapel post. Je staat er van versteld wat er in 100 dagen binnenkomt….

De schoenen hebben ook duidelijk hun beste tijd gehad, zoals aan de onderkant is te zien. Ja, wij hebben zeker een beste tijd gehad!

Het zal weer wennen zijn aan het gewone leven, ook met lijven die samen 17 kilo lichter geworden zijn door deze wandeling. Nu dat zo houden!

Is er iets veranderd? We zullen het zien. We hebben onderweg wel geleerd om van dag tot dag te leven. Elke dag heeft zijn eigen uitdagingen: waar kun je eten en slapen, zijn er obstakels op de weg, hoe houdt het weer zich? Hoeveel zorgen je je ook maakt, het komt altijd weer goed. 

Maar ook de onverwachte ontmoetingen, de bijzondere en verrassende plaatsen waar je langs komt, de prachtige en soms overweldigende natuur, we hebben ervan genoten. Elke dag was weer anders en een nieuw avontuur.

Onze route volgde hoofdzakelijk de rivierdalen, en was dus relatief vlak en goed te lopen, hoewel er ook best pittige etappes tussen zaten. Het voordeel van onze route was dat we langs veel bewoonde gebieden kwamen, die rijk zijn aan cultuur en historie, en het meestal niet te moeilijk was om onderdak te vinden.

Hierbij besluiten wij dit weblog. Het meeleven, meelezen, de reacties en tips van onze ruim honderd volgers hebben ons zeer goed gedaan, en ook weer kracht en inspiratie gegeven om verder te gaan. We willen iedereen daar heel hartelijk voor bedanken!

PS voor toekomstige wandelaars die onze route willen gebruiken: e-mail naar kaastra at casema.nl

of kijk op onze webpagina:

https://wandelen-door-de-tijd.jouwweb.nl/wandelen-naar-rome