Hoog en droog
15 maart 2020 - Andernach, Duitsland
Dag 15 - zondag 15 maart
Remagen-Andernach
Gepland: 22 km
Gelopen: 27 km
Nog te lopen: 1611 km
Ook in Duitsland slaat de angst voor het virus toe. Toen we gisteren in het hotel aankwamen, sproeide de waard eerst wat desinfecterende middelen op onze handen; bij Jelle overigens nadat hij met de hotelpen het onderdakformulier had ingevuld. Hoe steriel is die pen dan?
We waren al rond kwart voor negen op pad op deze in het algemeen zonnige zondag, met aan het eind van de ochtend al een lekkere temperatuur van 15 graden.
Kort nadat we Remagen uit waren, kwamen we langs de resten van de beroemde brug van Remagen. Nu 75 jaar geleden, in maart 1945, was dit de laatste nog functionerende brug over de Rijn: alle anderen waren door de Duitsers vernietigd. Een Amerikaanse pantserdivisie wist de brug te bezetten, en zo kon een bruggenhoofd gevormd worden. De geallieerden konden in een paar dagen tijd hier verschillende parallelle geniebruggen aanleggen. Toen de oude brug het na een dag of tien uiteindelijk begaf door al het oorlogsgeweld, was het doel al bereikt en konden de geallieerden oprukken naar het oosten. Generaal Eisenhower zei dat de brug zijn gewicht in goud waard was.
Restanten van de brug aan de overkant van de Rijn
Restanten en museum aan de kant van Remagen.
We naderden nu Kripp, de plek waar de Ahr in de Rijn uitmondt. Helaas was het water hier zo hoog, dat de brug over de Ahr en het pad ernaartoe onder water stonden. Daarom moesten we eerst 2,5 km stroomopwaarts langs de Ahr, alvorens we die via een brug konden oversteken . Hier staat Jelle op die brug.
Daarna daalden we weer langzaam af in de richting van de Rijn, maar voor de zekerheid namen we de oude Romeinse weg (zie bordje). Die Romeinen wisten blijkbaar wel hoe je met droge voeten lans de Rijn moest lopen.
Onderweg zagen we deze mooie combinatie van paarstinten.
Aan de overkant van Bad Breisig ligt slot Arenfels. Dat lijkt ons wel een mooi huisje om te wonen, alhoewel met 365 vensters, 52 deuren en 12 torens kun je niet zonder personeel.
In Bad Breisig staat dit schattige tolhuisje. Aan twee kanten hangen markeringen van hoe hoog het water gestaan heeft. Tot nu toe is 1784 het recordjaar.
We steken nu het riviertje de Vinxtbach over (dit keer zonder omwegen). Hier rusten we even. Het riviertje vormde vroeger de grens tussen de Romeinse provincies Germania Inferior, met hoofdstad Keulen, en Germania Superior, met hoofdstad Mainz. Tegenover de monding van het riviertje, aan de overkant van de Rijn, begon de Romeinse Limes, de landverdedigingslinie tussen Rijn en Donau. Tegenwoordig vormt het riviertje nog de taalgrens tussen twee Duitse dialecten.
Weer iets verder deze oude routewijzer, met afstanden tot een aantal belangrijke steden. Lezersvraag: heeft iemand enig idee wat de eenheid “M” hier behelst, en hoeveel dat is?
In dit restaurant kun je komen aanvliegen.
Wat moet men zich bij een Beulendoktor voorstellen?
En na enige tijd bereiken we weer een mijlpaal: hier verlaten we de eerste Duitse deelstaat Nord Rheinland-Westfalen, en worden welkom geheten in Rheinland-Pfalz. Men heeft hier wel zijn lesje geleerd van de geschiedenis, gezien het Hebreeuws op het welkomstbordje.
Maar we zijn hier nog maar in het begin van de gemeente Andernach: de stad ligt nog 6 km verder.Die bereiken we tenslotte bij de Alter Kranen.
Tussen Namedy en Andernach ligt ook een koudwatergeiser, die om de twee uur spuit, maar doordat we onze route meer landinwaarts moesten verplaatsen, hebben we deze gemist. Overigens lazen we op de website dat die pas eind maart voor het publiek geopend is, alleen dit jaar nog niet in verband met dat virus.
Tenslotte zien we de karakteristieke ronde toren, een restant van de oude stadsmuur.
Waar wij aanvankelijk stille hoop hadden dat we de Brennerpas konden bereiken rond 17 april (en wellicht dan en daarna toch Italië in), lezen we nu op het nieuws dat de grens tussen Duitsland en Oostenrijk gesloten wordt. Daar verwachten we rond 10 april te zijn. We zien wel wat er komt, we leven bij de dag en genieten nog steeds (ondanks de extra kilometers vandaag), wetend dat we hier relatief beter af zijn, zo in het veld. Wees er van verzekerd dat we ons aan alle richtlijnen van de autoriteiten zullen houden.
Dan hebben wij ook iets om naar uit te kijken avonds.lieve groet
Zie hier voor de oude Duitse Meilen: https://nl.qwe.wiki/wiki/Obsolete_German_units_of_measurement
Meestal tussen de 4,5 en 5,5 km afhankelijk van de streek (Rheinland, Pfalz). Dat klopt wel ongeveer met de afstanden op het bordje dat jullie zagen!
We hopen dat jullie in elk geval nog de hele route in Duitsland kunnen uitlopen. 's Morgens gewoon een lunchpakketje klaarmaken, en onderweg op water en brood leven zoals echte pelgrims betaamt .....