Nogmaals afscheid

Dag 3 - dinsdag 3 maart

Renkum-Westervoort

Gepland: 21 km

Gelopen: 24 km

Nog te lopen: 1864 km

Even vooraf: door op een foto te klikken krijg je hem groter te zien.

Renkumse beek

Na de regen van gisteren werden we vandaag verrast door prachtig weer. De morgen begon met een strak blauwe hemel. Uitgerust gingen we met de bus naar het eindpunt van gisteren in Renkum en begonnen we aan een nieuwe etappe. Vrij snel waren we het dorp uit en liepen richting Rijn. Er liep een schitterend natuurpad tussen de Renkumse Beek en de Rijn. Het voorjaar was hier los gebarsten. Er waren heel veel vogels, zoals deze witte reiger te zien.

Uitzicht over de Rijn 

De Renkumse beek

Het pad tussen de beide waterstromen was erg modderig en glad maar bijzonder de moeite waard. Na ongeveer 2 km hadden we weer vaste grond onder de voeten.

Doorwerth

​​​​​​​De eerste maartse viooltjes.

Kasteel Doorwerth 

Zijn we er nu al?

Kort na kasteel Doorwerth zagen we veel van dit soort beukenbomen. Een echtpaar dat hier veel wandelde en die we inhaalden, vertelde ons dat dit komt door knagende bevers die sinds kort weer in dit gebied zijn. Een boswachter had hen verteld dat dit niet heel erg is, omdat er nog genoeg beuken staan. Maar de bevers knagen de stam rondom af, zodat de boom het loodje moet leggen. Het aantal aangeknaagde bomen was toch wel een stuk of 10, en als je bedenkt hoe lang het duurt voor zo’n boom zo groot is, dan weten wij niet of dit wel een duurzaam model is. Dilemma’s voor natuurbeheerders dus.

Narcissen op de helling van landgoed Duno

Oosterbeek 

We bereikten het kerkje van Oosterbeek via een oud kerkepad. Volgens een oud verhaal zou hier keizerin Gisela in het jaar 1027 van een dochter bevallen zijn. Als dank werd pastoor Bernulphus tot bisschop van Utrecht benoemd, en uiteraard later ook heilig verklaard. Wat hiervan precies historisch juist is, is niet helemaal duidelijk.

Wij waren vandaag echte zondagskinderen. Naast het mooie weer hadden we ook het geluk dat de kerk bij uitzondering open was, omdat een klas kinderen er een project had. Een vriendelijke rondleider liet ons toe en vertelde verschillende wederwaardigheden over de bouwgeschiedenis van het kerkje. Dit werd geïllustreerd met een interessante video van 10 minuten. Het is van oorsprong een van de oudste Romaanse kerken van Nederland, en werd in later eeuwen omgebouwd tot een dorpskerk die plaats bood aan 700 kerkgangers. Na de verwoesting in de Tweede Wereldoorlog is de kerk weer in de oorspronkelijke Romaanse stijl herbouwd.

 Er is in de Tweede Wereldoorlog hier hevig gevochten. Het was de laatste plek waar de Engelsen nog stand konden houden. De plaquette (”not one shall be forgotten”) en de memoralia eronder tonen aan dat dit terecht nog sterk in de herinnering leeft.

Arnhem

Een uur later bereikten we Arnhem. Bij de Eusebiuskerk hadden we afgesproken met de broer en schoonzus van Jelle.
 

We gebruiken er gezamenlijk de lunch, en na een gezellige tijd leiden zij ons naar het Kruidvat, waar we nog wat extra pleisters inslaan.

Er ontstaat even paniek bij Jelle. De hele route naar Rome hebben we in 23 trajecten opgedeeld, en bij de Eusebiuskerk begint het tweede traject. De Garmin, inmiddels 10 jaar oud, weigert het nieuwe tracé op de kaart aan te geven, en geeft een rare software foutmelding. Gelukkig blijkt een reserve (uit- en weer aanzetten) de oplossing te zijn. 

Hieronder zie je Jelle, nog enigszins verbaasd, en zijn broer de rest van het gezelschap weer tegemoetkomen.

Christine verzorgt nog haar blaren met de nieuw aangeschafte pleisters. Daarna scheiden onze wegen zich weer, helaas. Maar nu kunnen we ook met volle vaart verder op weg naar Rome. Aan het einde van de stad schuilen we nog even voor een korte maar hevige bui.

Westervoort

Tenslotte steken we de IJssel over en bereiken vlot daarna Westervoort. Voordat we onze accommodatie bereiken zien we nog dit grappige, driedimensionale uithangbord.