Oranjeroute

Dag 8 - zondag 8 maart

Rheinberg-Moers

Gepland: 16 km

Gelopen: 16 km

Nog te lopen: 1759 km

Waar Christine twee dagen geleden ingewandsproblemen had, was het nu de beurt aan Jelle. Zijn spijsverteringskanaal werd aan beide zijden geleegd. Waar het aan ligt? Misschien waren de noedels wel te vet, ze dropen in elk geval van het vet. Maar misschien heeft alles ook te maken met het omschakelen van het lichaam op een totaal ander levenspatroon dan normaliter.

We besloten daarom op deze dag een kortere etappe te lopen dan we aanvankelijk gedacht hadden, zodat we op tijd in ons hotel zouden aankomen en nog wat konden rusten. We verlieten nu Rheinberg, waarvan nog verteld kan worden dat de vesting in de Tachtigjarige Oorlog zowel door prins Maurits als door prins Frederik Hendrik veroverd is geweest.

Het eerste deel van onze route voerde ons weer langs zandafgravingen, via een vrij lange en saaie weg. Daarna ging het gevarieerder door het boerenland, maar wel met een straffe wind recht van voren. We bereikten de stad Repelen, waar de plaatselijke kerk een leerzame spreuk van Ghandi liet zien: “Es gibt keinen Weg zum Frieden, denn Frieden ist der Weg” (Er is geen weg naar de vrede, want vrede is de weg). Wij mogen zo ook onze weg in vrede gaan.

Vanaf Repelen begon de route echt mooi te worden. Het pad voerde langs de oevers van de Moersbach, een mooi kronkelend beekje dat ons naar de stad Moers zou voeren.

Nog vlakbij Repelen zagen wij dit kunstwerk: zijn dit de restanten van een pelgrim die hier gestrand is?

Hierboven enkele mooie plaatjes van de Moersbach. Het was een bijzonder mooi traject.

We komen nu aan in Moers (vroeger ook wel Meurs genoemd). Ook deze stad heeft sterke banden met de Oranje’s en met Nederland gehad. Prins Maurits veroverde de stad in 1597. Hij liet door Simon Stevin de stad en het kasteel ombouwen tot een sterke vesting, geheel volgens de modernste inzichten van die tijd. Veel van de vestingwerken zijn nog goed te zien. De stad bleef tot 1702 in handen van de Oranje’s en vererfde toen aan de koning van Pruisen, die na 10 jaar de vele Nederlanders die er nog woonden liet verjagen. Altijd weer die Pruisen!

De grote kerk van Moers
Het kasteel 
In het slotpark zagen we nog deze eekhoorn rondhuppelen. Het begon nu licht te regenen, maar we waren weldra bij ons hotel (met de bekende toekan, ook weer een Nederlands tintje).