Waarom nu deze reis?

Zoals we gisteren al schreven, waren we aanvankelijk van plan om deze reis te maken na onze pensionering. Om bepaalde redenen hebben we besloten niet zo lang te wachten.

De pensioengerechtigde leeftijd schuift steeds verder op, maar we zien het niet zitten om de tocht met rollator te volbrengen.

gravure Agostino Veneziano, rijksmuseum.nl

Verder ontvielen ons in korte tijd twee geliefde naaste familieleden, wat ons weer doet beseffen hoe dankbaar we mogen zijn voor onze gezondheid. Dit deed ons erbij stilstaan dat niet iedereen de pensioengerechtigde leeftijd haalt.

Ook hebben we allebei nog een overvol stuwmeer aan vakantie-uren die we voor deze reis kunnen inzetten.

Tenslotte hopen we dit jaar ons 35-jarig huwelijksjubileum te vieren. We hebben wel vaker rondom huwelijksjubilea lange reizen gemaakt, maar nog nooit de voet.

We vertrekken op 1 maart, tot 153 vóór Christus de eerste dag van het nieuwe jaar bij de Romeinen. Dat we op 1 maart vertrekken, heeft ermee te maken dat we dan net voor onze trouwdag weer terug zijn. Maar natuurlijk houdt het ook verband met de ideale wandelomstandigheden: de Alpenpassen zijn dan hoogstwaarschijnlijk goed begaanbaar, en we zijn dan nog net voor de grote hitte in Italië. Maar met die klimaatverandering weet je het maar nooit…

En tenslotte hebben we nu genoeg zelfvertrouwen dat het zal lukken.

De reacties op ons plan om naar Rome te lopen waren gemengd. Hieronder een bloemlezing van de reacties:

jullie zijn gestoord (Nynke)

wat leuk (broers & zussen)

jullie zijn gek (Gert)

maar er gaan toch vliegtuigen (Jan-Willem)

leuk, als ik maar niet mee hoef (Ron)

pure zelfkastijding (Nicolette)

geweldig (Sabine)

ook nog stukjes met de trein dan? (Paul)

een relatietest (Frank, Johan)

Dat was het voor vandaag.