Uit de Beethovenstad

Dag 14 - zaterdag 14 maart

Bonn-Remagen

Gepland: 22 km

Gelopen: 26 km

Nog te lopen: 1633 km

De voeten raken nu goed getraind. Daarom hadden we gisteravond nog genoeg energie om even de stad in te gaan om te eten. Bonn is een echte studentenstad en daarom is er duidelijk meer te kiezen dan schnitzels. We grepen deze kans aan en hebben heerlijk Mexicaans gegeten. Duidelijk ook de keuze van de vele studenten die hier ook aten.

De volgende morgen lazen we deze spreuk: alleen ga je sneller maar samen kom je verder. Iets om over na te denken, maar wij vinden ons volledig hierin tijdens onze reis.

Nu we toch in Bonn waren, besloten we om een klein stukje door de stad te lopen. In het plaveisel van de Friedrichstrasse lagen tegels die ‘s avonds van onderen verlicht werden, met portretten van beroemde personen. Hier de afbeelding van Hermann von Helmholtz, een van de meest veelzijdige geleerden uit de 19e eeuw. Hij is bekend door de ontdekking van de wet van behoud van energie, die hij - zeer toepasselijk voor onze reis - afleidde toen hij de stofwisseling van spieren bestudeerde. Hemholtz is in 1855 hoogleraar in Bonn geweest, vandaar hier deze plaquette.

De beroemdste inwoner van Bonn is echter ongetwijfeld Ludwig van Beethoven, die hier dit jaar 250 jaar geleden geboren werd. Er is hier van alles en nog wat naar hem vernoemd, tot zelfs Beethoven energie.
We liepen langs zijn geboortehuis (en dachten even terug aan 1 maart toen Warno ook een stukje Beethoven speelde).

Via de markt met het oude raadhuis, hierboven afgebeeld, liepen we naar de Rijnboulevard, een bijzonder mooi en parkachtig aangelegd stukje stad, waar al veel mensen genoten van de voorjaarszon.

Ons oog viel op het bordje voor dit monumentale pand: Deutsce Bundesrat. Die zit tegenwoordig in Berlijn, maar oudere lezers zullen zich nog herinneren dat Bonn ooit de regeringszetel was van de BRD. Konrad Adenauer heeft daar persoonlijk voor gezorgd. Hij was een echte bruggenbouwer in het Europa van de wederopbouw, en daarom maakten we ter ere van hem deze foto van de onderkant van de grote Rijnbrug die naar hem vernoemd is, toen we daar onderdoor liepen.
Iets verderop genoten we van deze prachtige magnoliaboom, die net nog niet door het hoge water bereikt is. Ook vandaag hebben we kleine stukjes moeten afwijken van de route pal langs het water, maar dat was nauwelijks om en ook afwisselend.

We passeerden de Drachenfels, een 321 m hoge uitgedoofde vulkaan in het Siebengebirge. Volgens de legende zou Siegfried hier de draak Fafnir gedood hebben. In elk geval is het het oudste natuurreservaat van Europa, sinds 1836. De dom van Keulen is destijds gebouwd met steen uit deze berg. Het is jammer dat men aan de zuidkant van de berg een foeilelijk modern gebouw heeft neergezet (niet te zien op de foto).

19e eeuws slot op de Drachenfels.

Een eind verderop heeft de Rijn een klein eilandje. Het heet Nonnenwerth en al sinds 1126 zijn hier nonnen veilig opgeborgen. Tegenwoordig geven deze dames er les, er is een gymnasium.
Weer verder komen we dit bordje tegen. Aan de overkant van de Rijn ligt Bad Honnef. Jelle heeft hier goede herinneringen aan: daar bezocht hij in 1981 zijn eerste internationale conferentie. De contacten die hij er legde met zijn Tsjechische collega’s hebben er mee toe bijgedragen dat hij de ervaring kreeg die hem uiteindelijk zijn vaste baan hebben opgeleverd. Boeiend om de diverse jonge Europese collega’s uit oost en west, noord en zuid te zien en ieder met eigen Engels dialect te horen spreken. Ook verbijsterend om te zien hoe Zweedse collega’s na 1 glas bier als wilde beesten uit hun ogen keken.

In Oberwinter gaan we opnieuw even van de rivier af. Het is een bijzonder aardig plaatsje met veel oude huizen. De koffie in café Köstlich was kostig, en de eigenaren zaten achterin de zaak te roken, zodat overal een lichte nicotinegeur hing. Het is dat er een toilet nodig was, maar ga anders niet deze zaak binnen.

Tenslotte bereikten we ons doel voor vandaag, Remagen. Vanuit onze hotelkamer zien we de grote Rijnschepen voorbijvaren, prachtig!