Bijna aangekomen
12 mei 2023 - Monte Mario Alto, Italië
Dag 100 - vrijdag 12 mei 2023
Formello - Monte Mario station
Gelopen: 24,4 km
Totaal gelopen: 2151 km
Nog te lopen: 9 km
We hebben uitstekend geslapen en ontbeten in ons B&B, dus we vertrokken vol goede moed. De weersverwachting was dat er ‘s morgens regen en onweer zou zijn, maar we hebben het de hele dag droog gehad (afgezien van ons eigen zweet). Wat boffen we weer!
In de tuin van ons B&B groeide deze aparte struik.
Na een paar kilometer kwamen we langs dit zwaar bewaakte terrein. Nee, het is geen gevangenis, maar een gladiatorenschool, nou ja, het trainingscomplex van Lazio Roma, een club die berucht is om een fascistische harde kern van supporters.
Tijd voor een selfie.
De via Francigena splitste zich in twee varianten. Wij kozen de kortste maar meer avontuurlijke variant. Die leidde onder andere naar deze plek, de Ponte Sodo. Omdat je er overheen loopt, kun je niet zien wat wel op dit informatiepaneel staat. In oude tijden heeft men hier een uitgebreid ondergronds netwerk van irrigatiekanalen of drainagekanalen gebouwd.
Verderop kwam je over het plateau van Veii, een 3000 jaar geleden gebouwde nederzetting, waarvan tegenwoordig alleen archeologische resten over zijn.
Onderweg weer veel mooie bloemen, waaronder deze.
We kwamen aan in La Storta. Hier begon een lang stuk van ongeveer vijf kilometer over een trottoir langs de drukke verkeersweg Via Cassia, in de Romeinse tijd al een van de hoofdwegen.
De Via Cassia bracht ons naar La Giustiniana, waar ons hotel lag. We wilden deze dag nog 8 kilometer verder lopen, om morgen niet al te lang onderweg te zijn. Maar daar was geen geschikte (lees: betaalbare) accommodatie meer.
We checkten alvast in in het hotel, en dumpten de helft van onze rugzakinhoud alvast in de kamer. We hadden al gezien dat het morgen lastig zou zijn om een betaalbare kamer in Rome zelf te vinden. Daar beginnen de prijzen van fatsoenlijke kamers pas bij 230 € per nacht. Ons huidige hotel is de helft goedkoper, en ligt op 900 meter van een station. We vroegen de uiterst vriendelijke dame bij de receptie of we soms een tweede nacht konden bijboeken, en dat ging precies omdat er terwijl ze ons hielp een afzegging gekomen was. Wat boffen we weer!
Met lichtere rugzakken begonnen we zo aan de laatste 8 kilometer van onze etappe. Het was intussen al kwart over twee, en we hadden nog niet gegeten. Gelukkig was er nog een restaurant open waar we heerlijke pasta konden eten.
Na een paar kilometer langs de Via Cassia passeerden we de snelwegring om Rome. Daar sloegen we af en liepen meer dan een uur door een prachtig dal, in een beschermd natuurgebied. Hier loopt Christine door de woekerende planten.
Op een grasspriet zat deze vlinder met gevouwen vleugels. Wanneer hij vliegt, zie je dat de andere kant van de vleugels geel is.
Dit insect gebruikte de knie van Christine als rustplekken.
We verlieten nu het dal, het laatste stukje vrije natuur op onze lange wandeling, en klommen omhoog naar de bebouwing. We waren zo in Rome aangekomen, zij het in een verre buitenwijk.
Dat je in Rome bent, is ook te zien aan dit putdeksel, met S.P.Q.R. Er op: senatus populusque romanus, ofwel de senaat en het volk van Rome. Dat logo gebruikten de oude Romeinen al.
Onze etappe eindigde bij het station van Monte Mario. Daar namen we de trein terug naar ons hotel. Nog 9 kilometer te gaan, maar dat is morgen.
Voor morgen: een mooie finale van deze bijzondere tocht!
Wij zullen de prachtige verhalen en ook de mooie beelden missen.
Wat een prestatie! maar ook, de zegeningen, tijdens de reis, die jullie mochten ontvangen!
Tot ziens en Hartelijke Groeten! Geweldig!
morgen. En een goede thuis reis.
Wat zullen jullie genieten van Rome
Nog een paar mooie dagen en een goede reis naar huis.
En ga lekker ontspannen en genieten op een paar terrasjes, proost!
Ik hoop dat het me deze post-fascistische regering een beetje mee wil allen. Ze zijn niet meer zo happig op al die buitenlanders. Terwijl het toch hetgeen is wat Rome groot heeft gemaakt.