Zwijnen

Dag 99 - donderdag 11 mei 2023

Calcata Vecchia - Formello

Gelopen: 27,1 km

Totaal gelopen:  2127 km

Nog te lopen: 32 km

De dag begon wat merkwaardig. Bij onze kamer op het klif van Calcata Vecchia zat geen ontbijt. Dat wisten we, maar bij de boeking stond dat de accommodatie over een restaurant en een bar beschikte. Ja, die zijn er, maar alleen in het weekend open. Het minidorpje beschikt over maar liefst 5 bars, maar geen van hen is ‘s morgens open. Dat betekende dat we onze noodvoorraad moesten aanbreken voor het ontbijt, wat mueslireepjes. Maar gelukkig, net buiten het dorp was ook nog een bar, zoals bleek toen we er langs liepen, en zo kon Giusy ons toch nog van koffie, thee en croissantjes voorzien. Zo zie je maar weer, het komt altijd weer goed.

Het kwam ook goed met het weer. Er was midden op de dag twee uur regen en onweer voorspeld, maar we hebben alleen wat regendruppels gezien toen we overdekt op een terras bij een bar onze lunch gebruikten.

Buiten Calcata genoten we weer van de kleurrijke bermen en weiden.

En van deze aardige paarse bloemen.

Na een paar kilometer asfaltweg sloegen we af op een fietsroute, die ons naar de route van de Via Francigena moest leiden. Er zijn maar erg weinig mogelijkheden om Rome veilig te voet binnen te komen, en daarom volgen we de laatste 40 kilometer van onze tocht de Via Francigena, de oude pelgrimsroute van Canterbury naar Rome.

Hier een deel van het fietspad, met bloeiende brem op de achtergrond.

We passeerden de Mola di Magliano, met een mooie waterval.

Daarna doemde dit wad op. Er lagen te weinig stabiele stenen in het water om makkelijk daarover te gaan. De truc hier was om op de voorste twee stenen te staan, en dan in een keer door, even met een voet in het water, naar de overkant. Dat is kort genoeg om een droge schoen (aan de binnenkant) te houden.

Net over het wad hoorden we zwijnengeknor op een paar tientallen meters links van ons. Zwijgend liepen we door. Je kunt maar beter uit de buurt van wilde zwijnen blijven, die zijn niet altijd even vrolijk….

Aan de andere kant was het ook weer genieten van deze wei met enorm veel bloemen in haast alle kleuren.

Na 1 km bereikten we de Via Francigena. Precies op dat moment passeerde ons hier een fietser, met zwaar bepakt bagagerek, ongetwijfeld een pelgrim op weg naar Rome. Anderen, te voet of op de fiets, hebben we vandaag niet gezien.

Deze bomen zijn versierd met engeltjes.

Op het asfalt zat deze vlinder.

Bij een huis stond deze hond. Hij liep los op straat. Wij liepen gewoon door. Na een poosje kwam hij ons achterna. Nee hoor, niet weer een pelgrimsgeleidehond…. Zien wij er dan uit als zulke dierenvrienden, hebben wij een stukje van de geest van Franciscus van Assisi over ons? Daar dachten we niet aan, alleen aan een manier om deze hond diervriendelijk af te schudden. Na enige tijd stond een bankje aan de weg, en wij besloten te gaan zitten in de hoop dat het dier uit verveling weg zou gaan. Gelukkig werkte de truc.

Op deze plek kregen we een appje van onze schoonzoon, die ons er op wees dat volgende week de Duitse spoorwegen een aantal dagen staken. Oei, wij wilden juist per trein terug, dus dat gaat dan niet. Je kunt via Milaan en Bazel op één dag van Rome naar  Nederland reizen, maar als de treinen niet gaan, dan gaan ze niet.

De Via Francigena is uitstekend bewegwijzerd, en we kwamen ook geregeld voorzieningen zoals bankjes tegen, iets wat we elders ten zuiden van de Alpen zelden tegenkwamen. Men is sterk bezig deze route te promoten. Hij volgt de oude route tussen Canterbury en Rome.

In dit deel liep het pad door een begrazingsgebied met loslopende runderen.

Na 23 kilometer bereikten we Formello. Daar konden we gratis mineraalwater tappen. In een supermarkt waar we sinaasappels kochten had Jelle nog een aardige discussie met het meisje achter de kassa. Zij beweerde dat haar Engels niet zo goed was. Jelle hield haar in het Italiaans voor dat zijn Italiaans nu ook niet zo goed is….

De B&B waar we zouden overnachten ligt een paar kilometer buiten Formello. De positie op de kaart van Google klopt niet, en ook die van Booking.com niet. Beide posities verschillen ook van elkaar. Zo moesten we even zoeken, en hadden we een paar honderd meter op het verkeerde pad gelopen.

Daar zagen we plotseling deze wilde zwijnen oversteken, gevolgd door een groot aantal biggetjes en nog een paar volwassen dieren. Ze staken allemaal het pad over. Bijzonder, tijdens 98 wandeldagen zie je ze niet, en bijna op de laatste dag kom je een groot aantal tegen.

Het eerste wat we deden toen we in onze B&B aankwamen, was de terugreis dan maar per vliegtuig boeken. Jelle is ervaren met dit soort dingen, maar het heeft zeven kwartier geduurd, inclusief twintig minuten naar het KLM bandje “nog even geduld” luisteren, voordat alles rond was. We zullen jullie de details besparen, maar er zaten rare hick-ups op de website, zeker op de versie die door onze iPad gebruikt werd. Hierdoor liep na de boeking de betaling mis, moest de helpdesk gebeld worden, was de boeking inmiddels verwijderd en konden we alles weer opnieuw doen, maar wel voor 100 Euro meer. Dat is nog eens zwijnerij, van de KLM programmeurs voor hun klungelige website, en van hun bazen voor het verdienmodel (het is bekend dat als je een paar keer op een bestemming voor een vliegreis zoekt, de maatschappijen de prijs omhoog doen in de hoop dat je snel boekt). Bah, dan toch maar die lieftallige biggetjes van de foto….