Volop voorjaar

Dag 47 - maandag 20 maart 2023

Nassereith - Telfs

Gelopen: 22,9 km

Totaal gelopen: 1038 km

Nog te lopen: 1061 km

We hadden in ons pension uitstekende verzorging. De eigenaresse gaf ons zelfs reisbrood mee, bijzonder gastvrij.

De route begon op 860 meter hoogte in het pension, en klom in het begin geleidelijk, en later steiler, omhoog in het dal van de beek Rossbach tot uiteindelijk 1100 meter hoogte.

Al snel kwamen we dit bord tegen, dat blijkbaar na het inzetten van de dooi vergeten is om weg te halen. We hebben het daarom maar genegeerd, omdat er op deze hoogte en in deze buurt geen enkele sneeuw meer te bekennen was.

Dit is de Rossbach.

Tijdens het klimmen vermanen we elkaar ook regelmatig met zo’n spreuk, om niet buiten adem te raken.

Het voorjaar is vandaag officieel begonnen, en dat is te zien ook. Deze hommel geniet volop van de heidehoning.

Deze Mariakapel staat vlak bij de burcht Klamm, waarvan de kantelen op de achtergrond zichtbaar zijn. De kapel en de burcht zijn sinds 1957 in familiebezit van een industrieel uit het Rijnland, die een en ander grondig heeft laten restaureren.

Hier twee foto’s van de burcht Klamm.

In de 14e eeuw woonde op de burcht de beruchte ridder Oswald von Milser. In 1368 ontvoerde hij een abt, en kwam daardoor vier jaar in de kerkelijke ban. Volgens het verhaal eiste hij op witte donderdag 1384 van de pastoor het grootste stuk hostie, wat alleen de priester toekwam. Als straf zakte hij door de grond, wat op bovenstaand paneel staat afgebeeld.
 

Hierboven het interieur van de kerk in Untermieming.

We pauzeerden even bij een Jakobsbron, zo genoemd omdat hij aan een Jakobsweg ligt. Onze route van vandaag viel deels samen met Jakobswegen.

Een eindje verderop kwamen we dit bord tegen. Het blokkeerde het voetpad naar Telfs, en er stond geen enkele aanwijzing hoe je daar dan wel kon komen. Ook de kaart gaf geen makkelijk alternatief. Daar sta je dan. Wat nu? Omdat er in geen velden of wegen enig teken van werkzaamheden te zien of te horen was, negeerden we het bord en volgden het pad.

Dat ging ruim twee kilometer goed, en toen stuitten we op de werkzaamheden. Onder het pad werd een diepe gleuf gegraven waarin glasvezelkabel en nog een andere kabel gelegd werden. Daar kon je echt niet langs. Gelukkig was er nog net een afslag die naar de drukke Bundesstrasse liep. Daar kon je niet langs lopen, maar aan de andere kant was een steil geitenpaadje dat leidde naar een grindpad aan die andere kant van de weg. Het betekende wel zo’n twee kilometer omlopen.

Gelukkig werd het ongemak verzacht door prachtige bloemen zoals deze.

Of door deze zilverdistels, tenminste dat dacht Jelle.

En uiteraard mooie lentebloesem.

Morgen volgt een lange etappe naar Innsbruck van 28 kilometer, maar de weersvoorspelling is erg goed.