Ontmoeting met een heilige

Dag 95 - zondag 7 mei 2023

Bomarzo - Orte

Gelopen: 16,6 km

Totaal gelopen:  2047 km

Nog te lopen: 105 km

Vandaag hadden we een geplande, kortere etappe naar Orte. We konden het dus rustig aan doen, ook omdat we pas om vijf uur in onze nieuwe accommodatie konden. 

Gisteravond hebben we intern, dat wil zeggen in het restaurant van ons Agriturismo gegeten. Behalve ons was daar nog een groep van 12 mensen uit Beieren, goed te horen aan hun Duitse tongval. Vanmorgen spraken we hen nog even. Zij waren in deze streek op fietsvakantie, ze waren van München naar Venetië onderweg geweest maar zijn daar niet naar toe gegaan maar in deze streek beland. Ze waren zeer geïnteresseerd in onze reis. Ze waren al behoorlijk op leeftijd, een van hen was 80+, en die was ook al eens op de fiets naar Rome geweest, en op heel veel andere plekken.

Zo vertrokken we pas om kwart voor tien. We liepen door het bos naar Mugnano. Onderweg zagen we deze plant. De onderste foto toont de bloemen in meer detail.

Sommige stukken van het pad vertoonden oude karrensporen in de stenen ondergrond. Middeleeuws of Romeins?

In Bomarzo hadden we affiches gezien dat er in Mugnano festiviteiten waren. Daarom waren we ook niet verbaasd dit gezelschap bij het begin van de plaats te zien. Er was net een krans gelegd bij het oorlogsmonument, en daarna begon de mis. Het was inmiddels elf uur. Om twaalf uur zou de processie beginnen. We besloten nog een uur te wachten in het dorp, dat rijk voorzien was van bankjes.

Hier is het Palazzo Orsini, tegenwoordig een B&B maar ooit de residentie van Piero Fransesco Orsini, waarover we gisteren schreven in het kader van de “monstertuin”.

Tegenover ons bankje was dit zwaluwnest. De ouders vlogen af en aan. Trouwens, in alle hoeken en gaten van deze compacte plaats waren zwaluwnesten te zien. De muggen hebben het zwaar in Mugnano!

Tegen twaalf uur begon de processie. Voorop dragers van lampen en een groot crucifix, daarachter de blaaskapel, gevolgd door de relieken van Sint Liberatus, abt en martelaar. Deze heilige woonde in Afrika, vandaar mogelijk de zwarte kleur op de met goud beslagen reliekschrijn in de vorm van zijn buste. Hij stierf in 484 de marteldood in Carthago, omdat hij niet het katholieke geloof wilde opgeven. Daartoe wilde Hunerik, de koning der Vandalen, hem dwingen. De Vandalen hingen het Ariaanse geloof aan.

Achter de reliekhouder volgde een groot beeld van de heilige, ditmaal als blanke geestelijke afgebeeld.

Zie de foto’s hieronder en de twee video’s van vandaag voor een impressie.

Toen de processie ons gepasseerd was, vertrokken we uit Mugnano om onze tocht naar Orte voort te zetten. We daalden de berg af waarop de plaats ligt, maar onderweg klonk een paar keer keihard geknal uit het dal, met vuurwerk, zie de foto hieronder voor de rookwolken van het vuurwerk. En dat terwijl op de berg de processie gewoon doorging, zoals we aan het ver dragende geluid van de blaaskapel konden horen. Een merkwaardige combinatie…

Hier een laatste blik op de plaats, met net links van het midden de ronde stadstoren uit de 13e eeuw, en rechts het Orsini-paleis.

De weg voerde ons nu langs de rand van de Tibervallei. Op een punt waren we maar 50 meter van de rivier, maar door de bomen die aan de oever groeien bleef het water verborgen.

Vlak voor Orte zagen we deze witte bloemen.

Tenslotte kwamen we in Orte, na een klim van 40 meter, bij een temperatuur van 27 graden. Het koele water bij aankomst smaakte dan ook heerlijk.