Door het heilig woud

Dag 94 - zaterdag 6 mei 2023

Sipicciano - Bomarzo

Gelopen: 13,9 km

Totaal gelopen:  2030 km

Nog te lopen: 120 km

Vanmorgen voelden we ons beiden al weer wat beter dan gisteren. We verwachten langzamerhand verder op te knappen. De afstand die we vandaag aflegden was goed te doen voor ons. Het was hier wel warm, maar afgezien van de eerste drie kilometer ging het pad grotendeels door schaduwrijk bos.

Bij een fruitboomgaard moesten we even wachten tot de boer met zijn tractor ver genoeg van het pad was. Hij droeg een zelfde soort wit pak als asbestverwijderaars, en hij spoot een ongedefinieerd witte wolk uit zijn tank. Hmm, wordt dat fruit wel gezond?

In het bos zagen we weer talrijke mooie bloemen zoals deze drie. De middelste is een cyclaam.
 

Op een bepaalde plek langs het pad stonden heel veel van dit soort piramidetjes, een paar centimeter hoog en voorzien van een vrij rechte top met bovenin de ingang. Het is het werk van een soort vlieg, die we in een gaatje zagen verdwijnen.

Deze vruchtdragende struik heeft mooie witte bloemen. Een oude vrucht is nog te zien op de onderste foto.

Na een poosje hadden we uitzicht op deze tufsteen helling onderaan de Monte Casoli, waar we omheen zijn gelopen.

Hier dezelfde helling, maar nu ingebed in een panoramafoto van de omgeving.

Op het diepste punt van onze route gingen we over een brug over een beek. Zie en beluister de video van vandaag voor het geluid van de beek en de vogels.

Na een poosje doemde Bomarzo op, het einddoel van vandaag.

Vlak voor Bomarzo ligt het Sacro Bosco, ofwel het heilige woud. Dit is een park uit 1547, aangelegd in laat renaissancestijl in opdracht van Pier Francesco Orsini. Hij was een welgestelde Italiaanse edelman die aangetrouwd was aan de familie Farnese, een geslacht dat de nodige pausen en kardinalen voortbracht. Hij genoot in het bijzonder bescherming van paus Paulus III Farnese, die aan de ene kant het concilie van Trente liet opzetten (de contrareformatie), maar aan de andere kant een talrijk nageslacht naliet, waaronder de latere hertog van Parma, bekend uit de tachtigjarige oorlog.

Het park bevat een aantal bizarre beelden van monsters, waaronder het op dit bord weergegeven beeld, waar je in de mond van het monster kunt lopen. Hella Haasse heeft ooit een boek over dit park geschreven. 

Wij lieten het park links liggen (entree 13 € per persoon) en gingen door naar de plaats Bomarzo zelf.

Hieronder het uitzicht op Bomarzo vanuit ons appartement op het Agriturismo waar we nu verblijven. We hopen dat we de lezers niet jaloers maken….

En dit is ons panorama, op een foto altijd slechter te zien dan in het echt, met drie plaatsen aangegeven waar we de afgelopen dagen waren. 

Iedereen weer een goede zondag toegewenst. Wij verwachten dat dit de laatste zondag wordt waarop we richting Rome lopen. Als alles goed blijft gaan komen we daar zaterdag aanstaande aan.