Een dubbelganger

Dag 17 - zaterdag 18 februari 2023

Andernach - Koblenz 

Gelopen: 25,3 km

Totaal gelopen: 385 km

Nog te lopen: 1676 km

Vandaag stond weer een pittige wandeling op het programma, van ruim 25 km. De ochtend begon met dit mysterieuze bericht van ons hotel in Koblenz.

Vraag van vandaag: wat is de oorspronkelijke Duitse tekst die door Google Translate er in het Nederlands zo uit komt te zien?

(for non-dutch readers: the hotel says that they are no beef….)

Afijn, we hebben het hotel onze aankomsttijd maar laten weten.
 

Aan het begin van de wandeling genoten we nog van de mooie binnenstad van Andernach.

We hoorden van lezer Johan dat hij zijn wandeling in Nederland vanwege het slechte weer moest afgelasten. Wij genoten de eerste helft van droog weer en windkracht 3 of 4 in de rug. Dat loopt best lekker!

Na een uur bereikten we het dal van de Nette, een zijrivier van de Rijn. Helaas was het te vroeg voor bloeiende planten (uitgezonderd sneeuwklokjes), zodat we de paarse Zwerg-Lerche die we drie jaar geleden nog zagen, moesten missen. Maar snel stromend water is altijd mooi, zie deze foto en luister en kijk naar de video van vandaag.

Aan het eind van Weissenturm namen we even pauze. Hier op de voorgrond een rij meeuwen en op de achtergrond de nog niet geheel ontmantelde kerncentrale met koepel en schoorsteen. We hadden een kort gesprek met een vader en zijn zwak begaafde zoon die een korte kuier maakten. Toen we zeiden dat we vandaag naar Koblenz liepen, leefde de zoon op en vertelde enthousiast dat hij daar geboren was. Wat kan het leven soms heerlijk ongecompliceerd zijn.

In een volgend dorp, Urmitz, sprak een voorbijganger ons enthousiast aan. Hij meende Christine echt te kennen. Blijkbaar heeft Christine hier in de buurt een dubbelganger (of is ze de helft van een eeneiige tweeling, en is dat altijd verzwegen? Toch eens aan haar moeder vragen…)

Bij Sankt Sebastian begon het licht te regenen. Gelukkig bood een supermarkt een tijdelijke schuilplaats. In Duitsland kun je daar vaak  heerlijk koffie drinken met lekkernijen erbij…

In deze carnavalstijd hebben sommige mensen erge dorst. Maar deze klant van de supermarkt maakt het wel erg bont. Wat een lever moet die man wel hebben.

Na een stukje bedrijventerrein kwamen we in Koblenz aan. Hier passeren we een supermarkt. Niets bijzonders zullen jullie zeggen. Maar hier bemerkten we drie jaar geleden voor het eerst de gevolgen van de Corona-crisis. Frau Merkel had net aangekondigd dat veel op slot zou gaan, en hier waren we getuige van de massale run op het wc-papier. Altijd vreemd, wat mensen gaan hamsteren.

Hier bereikten we de brug over de Moezel, die net voor het fort op de achtergrond in de Rijn uitmondt, bij het Deutsches Eck. Dat hadden we drie jaar geleden nog bewonderd, en daarom sloegen we die dit keer over om via de kortste weg door de winkelstraat naar ons hotel te lopen.

Een goede zondag voor iedereen gewenst.