Eindelijk vakantie!

Dag 40 - maandag 13 maart 2023

Memmingen - Dietmannsried

Gelopen: 25,8 km

Totaal gelopen: 901 km

Nog te lopen: 1191 km

Vandaag hebben we 10 km verder gelopen dan ons schema aangeeft. Volgens schema zouden we vandaag 15 km lopen en morgen 25 km. Dat kwam goed uit in verband met de beschikbare accommodaties. Maar vandaag zou het goed weer worden, en morgen wat minder, dus liepen we nu 26 km en morgen 14 km. De oplossing was simpel: net als eergisteren verder lopen dan het hotel, en met de trein een halte teruggaan.

Tijdens het ontbijt zagen we op straat nog een paar mensen met paraplu lopen, maar toen wij de straat opgingen was het droog. De bewolking zou gelijkelijk wegtrekken, en later op de middag was het zonnig en 18 graden, met een heel zwakke zuidenwind. Perfect wandelweer dus!

Memmingen is een bijzonder aardige stad om te bekijken. De meeste mensen scheuren hier langs op weg naar het zonnige zuiden, maar het loont beslist om hier eens te stoppen.

Hierboven een mooie oude erker. Hieronder de Kempter poort, waardoor we de stad verlieten. 

Nog twee kilometer verder langs de buitenwijken van Memmingen en je bent al op het platteland. Deze drie reeën trokken zich niets van ons aan.

En dan opeens zijn ze er weer, de Alpen. Vijf dagen geleden zagen we ze voor het eerst, en nu pas opnieuw, nog steeds in de verte. Het was toen nog bewolkt en winderig, maar dat zou snel veranderen.

Deze knusse familie keek ons aandachtig aan: zo vaak zien ze blijkbaar niet wandelaars met een grote rugzak langskomen.

Voorbij het dorp Zell zijn een paar grote grindafgravingen. De bodem heeft men vol met zonnepanelen gelegd.

Een eindje verderop haalden we langzaam een wandelende vrouw in. We liepen een tijdje met haar op. Het gesprek kwam al snel op onze reis. Ze was onder de indruk van onze prestatie. Toen ze afsloeg, wenste ze ons Gods zegen toe.

Al snel waren we in Bad Grönenbach, zie de foto hieronder. Voor de Edeka waar we geluncht hadden keken we op ons gps-apparaat om te zien in welke richting we verder moesten. We hadden net gezien welke kant dat op was, of de vriendelijke dame van de Edeka-bakkerij vroeg waar we naartoe moesten. Zij stuurde ons precies de verkeerde, andere kant op. Het is dan altijd lastig om beleefd maar toch eigenwijs te blijven, maar wij kozen ons eigen spoor.

Na een paar kilometer kwamen we in Ziegelberg, dat op een heuvelrand naar het zuiden ligt, en zo een fantastisch uitzicht op de Alpen biedt. Hieronder een panoramafoto. Als je goed kijkt zie je aan de horizon de besneeuwde alpentoppen liggen.

De video van vandaag laat ook dit Panorama zien. Let ook op het geluid: naast het ruisen van de wind hoor je in het midden ook het zoemen van bijen, die op een vroegbloeiend boompje met gele bloemen hun honing zochten. Wat wil je ook, met een buitentemperatuur van 18 graden en volop zon!

De foto hieronder toont het zicht op de Allgäuer Alpen, en de foto daaronder, die verder inzoomt, toont aan de rechterkant de top van de Grünten, voor fijnproevers heel goed herkenbaar. Deze berg kent Jelle en zijn broers en zussen al vele jaren, destijds een geliefd punt tijdens de vakanties van de familie in deze streek.

En hier is het allemaal om te doen: op een bank in de zon, met voor je het magnifieke uitzicht over de Alpen, achter het gezoem van bijen, omringd door de groene weiden van Allgäu, en even de ogen dicht doen, met herinneringen aan alle mooie dingen die we (hier) hebben meegemaakt. Na 40 dagen aaneen wandelen, eindelijk het ultieme vakantiegevoel. Het lijkt wel zomervakantie!