Orvieto

Dag 90 - dinsdag 2 mei 2023

Pianlungo - Orvieto 

Gelopen: 15,9 km

Totaal gelopen: 1969 km

Nog te lopen: 188 km

Vanuit onze B&B zouden we snel op onze route zijn, die het eerste en laatste stuk samenvalt met de Via Romea Germanica, de pelgrimsroute van Stade in Duitsland naar Rome. Helaas hadden de planners dit stuk route over deze beek gepland, die door de regen van de afgelopen twee dagen misschien voller was dan anders.

Jelle heeft nog op de grote platte steen links gestaan, maar de steen daar achter was zowel puntig als deels bedekt met algen, en mogelijk niet al te vast op de bodem. De twee witte stenen daar weer achter lagen verder weg, en de beek was minstens een decimeter diep. Niet doen dus. Natte voeten halen zou nog het minst erge zijn, maar vallen op de stenen kan andere gevolgen hebben. 

En zo waren we een klein half uur later, en 1,4 km verder, weer terug langs ons B&B. We besloten om door het centrum van het dorp naar de brug over de Paglia te lopen, en niet gebruik te maken van een wad over deze nog bredere rivier (zie de groene lijn op de kaart). In wellicht oudere beschrijvingen van de Via Romea werd het oversteken via dit wad als een reële mogelijkheid aangegeven: het is korter, en je vermijd 600 meter over een drukke provinciale weg bij de brug.

De huidige route van de Via Romea neemt uitsluitend de brug, en dat is goed te begrijpen. Een poosje na de brug kwamen we aan de overkant vlak langs de plek van het wad. Zie de foto. Hier wil je toch niet met al je bagage op je rug over.

Het dal van de Paglia biedt ook weer een verrassende blik op de natuur, zoals deze bloemen.

Of dit zijbeekje.

Of de rivier zelf.

We kwamen steeds dichter bij Orvieto, hoog op de berg.

Het was een zware klim, 170 meter omhoog over twee kilometer in de zon, bij 22 graden. We hebben geen gebruik gemaakt van de funiculaire, die overigens aan de andere kant van de stad ligt. We blijven eerlijk alles zelf lopen.

Hier zijn we bij de poort van de stad.

Kletsnat van het zweet kwamen we bij ons B&B aan, waar het heerlijk koel was en de gastvrouw ons al stond op te wachten. Het pand schijnt elementen uit de 5e eeuw te bevatten.

Na ons opgefrist te hebben, zijn we nog even de stad ingegaan. Hier is het centrale plein, de Piazza della Republica, met rechts het Palazzo Comunale, het gemeentehuis uit 1216. Links daarvan de twaalfkantige toren van de kerk van Sint Andreas en Bartholomeus, die weer links van de toren zichtbaar is.

De romaanse kerk dateert uit de 12e eeuw, maar in de crypte, die helaas nu dicht was, zijn nog resten te zien van oudere kerken, en zelfs van een vroeg-Etruskisch heiligdom.

Hier een fresco.

Dit raam, met de apostel Andreas en het Andreaskruis, is pas 100 jaar oud.

Verder in de stad staat de Torre del Moro.

En tenslotte is dit de Dom van Orvieto, in Gotische stijl gebouwd tussen 1290 en 1590.

Hieronder het front van de kerk.

Detail van een schildering.

Detail van een stuk beeldhouwwerk op de voorgevel.

De stad kent vele oude en smalle straatjes.

Ook de daken laten van alles en nog wat zien. Wie goed kijkt, ziet hier een klokkentorentje met twee klokken tussen de daken. Het is de Madonna della Cavakerk, een barok volkskerkje.