Op naar de volgende mijlpaal

Dag 27 - dinsdag 28 februari 2023

Heidelberg - Bammental 

Gelopen: 17,2 km

Totaal gelopen: 595 km

Nog te lopen: 1477 km

Elke dag heeft weer zijn eigen uitdagingen. Negen dagen geleden waren we blij dat we Boppard gehaald hadden, en dus even ver gekomen waren als in 2020. Maar we hadden beiden veel last van onze voeten, en wisten niet of we Rome wel zouden halen. Daarom leven we maar bij de dag. Eerst maar eens Bingen halen. Dat lukte een week geleden. Daarna Worms, met een extra dag er bij kwamen we er drie dagen geleden aan. Het volgende doel was Heidelberg halen, en dat lukte gisteren. Inmiddels gaat het goed met onze voeten, en hebben we er vertrouwen in dat we de volgende mijlpaal halen, Stuttgart over vier dagen.

Heidelberg is een echte studentenstad, maar de prijzen in de horeca zijn er gepeperd, naar onze indruk wel 50 % hoger dan in andere plaatsen. Wij besloten gisteravond om bij de buren van het hotel te eten, een Koreaans restaurant. Je wilt zo nu en dan toch wat anders dan schnitzel, pizza of döner eten; bij de meeste dönerzaken in Duitsland kun je al deze drie gerechten wel krijgen, voor zeer schappelijke prijzen die overal in Duitsland hetzelfde zijn: een Döner-teller kost bijvoorbeeld overal precies 10 €.

Goed, wij aten gisteren dus Koreaans. Helaas was de portie niet op wandelaars ingesteld, en omdat we hetzelfde gerecht besteld hadden, dacht de ober dat de drie kleine schaaltjes met bijlagen ook wel gedeeld konden worden. Op het schaaltje “komkommer” lagen welgeteld precies drie dunne schijfjes komkommer. Omdat dit een oneven aantal is, plaatste dat ons voor een levensgroot dilemma. Uiteindelijk gold het recht van de sterkste. Maar wat werkelijk schandalig was, was de liter mineraalwater die we bestelden en die voor 7 € op de menukaart stond. We kregen daarvoor een open karaf kraanwater. Boe! Wij zijn vreedzame mensen, dus we zijn met een strak gezicht vertrokken, en hebben dat kraanwater betaald, maar dit kan echt niet. Eet dus nooit in het restaurant naast Hotel am Rathaus.

Na een uitstekend ontbijt in ons hotel verlieten we Heidelberg over de oude Neckarbrug uit 1788 (foto onder: de brug; boven: blik terug vanaf de brug op de middeleeuwse brugtorens en de toren van de Heilige Geestkerk).

Hier de ruïne van het slot, belicht door de opkomende zon.

Wij volgden de noordkant van de Neckar tot Ziegelhausen. Daar sprak een man ons aan die vermoedde dat wij lange afstandswandelaars waren. Hij had juist zijn auto geparkeerd om voor een paar dagen een deel van de Europese langeafstandsweg E1 te lopen, die van de Noordkaap naar Sicilië loopt over 7000 km, en hier de Neckar kruist. Nou, die uitdaging laten we maar liggen. Hij waarschuwde ons nog voor sneeuw in de Alpen. We zullen zien….

Op de brug bij Ziegelhausen staat dit beeld van Sint Christophorus. We namen deze brug om door het bos naar Neckargemünd te kunnen lopen.

Ons pad voerde ons over de campus van de orthopedische kliniek van de Universiteit van Heidelberg. Ruim een jaar geleden liep Christine nog bij de orthopeed in Nederland met haar voetklachten. Hier rust ze uit op een zonnig bankje van het treinstation Heidelberg Orthopädie (ja, dat is er echt!), dankbaar dat we nu zo ver gekomen zijn.

Vlak voor Neckargemünd ligt deze hoge en kale rots. Men heeft hier bewust de bomen er voor weggehaald, om meer ruimte te bieden aan allerhande dieren die graag in dit soort ecosystemen leven. De financiering is mogelijk gemaakt door verschillende bedrijven die verplicht aan natuurherstel moeten bijdragen door de schade die ze op eigen terrein aangebracht hebben.

Hier steken we de Elsenz over, een zijrivier van de Neckar. Op de achtergrond de plek waar deze in de Neckar uitmondt. We zullen de Elsenz een paar dagen volgen, en snijden daarmee het lange en bochtige tracé van de Neckar behoorlijk af. Wij zullen de Neckar bij Stuttgart nog eenmaal oversteken.

Neckargemünd is een bijzonder aardig stadje. Aan het eind klommen we omhoog naar de ruïne van de burcht Reichenstein, vanwaar we een mooi uitzicht hadden op de bergvesting Dilsberg, zo’n twee kilometer verderop gelegen.

Deze mijlpaal vertelt ons dat we al dicht bij ons einddoel voor vandaag gekomen zijn.

Dit modernere bord verwijst naar iets veel ouders. Hier in de buurt is ruim een eeuw geleden een onderkaak van de homo heidelbergensis gevonden, die zo’n 600.000 jaar oud moet zijn. Deze twee exemplaren van homo sapiens vonden de extra 2 x 2,2 km echter voor vandaag te ver om om te lopen, en dus volgden we de kortste weg naar ons hotel. Die werd toch al wat langer omdat een brug vanwege werkzaamheden was afgesloten.