Een zonnige dag in februari

Dag 3 - zaterdag 4 februari 2023

Amerongen - Wageningen 

Gelopen: 20,5 km

Totaal gelopen: 57 km

Nog te lopen: 1987 km
 

Dit keer wel een geslaagd kaartje van de afgelegde route van vandaag. Het probleem is begrepen en hopelijk opgelost.

Q

De dag begon nat - maar alleen binnen. De verwarming deed het niet bijster goed - niet dat we het koud gehad hebben - maar zo was de was niet droog. Gelukkig was er een föhn en Jelle was zo galant om het shirt van Christine te drogen. 

Het zou een dag met mooi weer worden: een aangename temperatuur en geregeld zon, wat wil een wandelaar nog meer!

Langs de rand tussen Heuvelrug en uiterwaarden loopt een schitterend pad van Amerongen naar Elst. Vroeger graasden hier roodbonte koeien maar tegenwoordig vindt je hier deze wandelende vleesfabrieken (wij hebben het hier niet over ons zelf…)

Even verder is een prachtig uitzichtpunt over de Amerongse Bovenpolder. Dat is zeer de moeite waard om te zien.

Nog een laatste terugblik op Amerongen, en spoedig daarna steken  we de Rijksstraatweg over om om Elst heen te gaan. In het bos deden deze paddenstoelen zich te goed aan het oude hout.

Even verderop worden we ons er weer van bewust hoe lang hier al mensen wonen. We passeerden drie grafheuvels die zo’n 3500 jaar oud zijn. Op de Utrechtse Heuvelrug zijn er veel van dit soort grafheuvels bewaard gebleven.

Uit iets latere tijd dateert dit monument. Een navolgenswaardig initiatief!

Bij Plantage Willem III heeft men het landschap op bijzondere wijze hersteld van dicht bos naar open terrein. Men heeft hier een goed uitzicht over de Rijn, het gebied wordt begraasd en ook hier zijn grafheuvels te zien.

Vlak voor Rhenen hadden we nog een paadje langs de uiterwaarden willen nemen maar helaas had de eigenaar het begin omheind en beplant. Gelukkig was het maar een klein stukje en zo waren we snel in zonnig Rhenen. Aan precies hetzelfde tafeltje als drie jaar geleden gebruiken we de lunch bij de Hema.
 

Bij het verlaten van de stad moesten we beiden nog even de sokken uit om alles weer zorgvuldig aan te doen: er waren signalen van beginnende blaren en die willen we voorkomen.

De route ging verder onderlangs de Grebbeberg. Je bent hier vlakbij de Rijn en haar uiterwaarden.

Een mooie witte reiger.

Dit soort steile hellingen vermijden wij als vlaklopers natuurlijk: geen behoefte om de Grebbeberg te beklimmen.

Een nadeel is dan wel dat we meer klompenpaden hebben. Bij binnenkomst van Wageningen kleefde de modder onder onze nog niet afgesleten zolen, maar een houten spaander doet dan wonderen om te voorkomen dat de receptionist ons niet wil toelaten. We slapen in een academische omgeving: het congreshotel van Wageningen University (vroeger gewoon de landbouwhogeschool genoemd).