Herinneringen

Dag 2 - vrijdag 3 februari 2023

Driebergen - Amerongen 

Gelopen: 19,3 km

Totaal gelopen: 37 km

Nog te lopen: 2004 km

Op deze derde februari is onze etappe er een die veel herinneringen oproept. We missen een van onze trouwe lezers van ons weblog van drie jaar geleden. Joke, de oudste zus van Christine overleed vandaag precies een jaar geleden, na een leven waarin steeds meer lichaamsfuncties uitvielen. Dat doet ons weer beseffen hoe dankbaar we mogen zijn dat we deze tocht in gezondheid kunnen maken.

Driebergen

Vanuit Driebergen lopen we over de Engweg naar het vervolg van onze route. Onderweg zien we dit bord. Voor wie is dat bedoeld? Om voetballers harder te laten schoppen? Of om heethoofden te kalmeren? Wij hebben die training niet nodig: wandelen werkt heel kalmerend.

Onderweg staan veel knotwilgen, heel typerend voor dit landschap tussen Kromme Rijn en Utrechtse Heuvelrug.

Ook zijn er nog steeds mooie oude boerderijen te bewonderen.

Doorn

Vlak voor Doorn passeren we de achterkant van het Gimborn Arboretum. Wij weten niet of die bomen het daar wel goed hebben, gezien de vele gekapte stammen die daar liggen? Of waart de geest van keizer Wilhelm hier nog rond? Hij was een fanatieke houthakker en ligt hier vlakbij in zijn mausoleum. We passeren ook dat aan de achterkant en laten deze prangende vraag maar rusten.

Over rust gesproken: sommigen vinden dat in meditatie, maar of het zitten op een rottende berkenstam nu zo rustgevend is….

Anderen vinden al eeuwen rust in dit gebouw, de kerk van Doorn met romaanse elementen.

Na Doorn volgden we de oude postweg richting Leersum. Onderweg liepen we korte tijd op met een echtpaar uit Emmen. Het gesprek ging natuurlijk over wandelen. Christine vertelde dat je je hoofd zo goed leeg kunt maken door te wandelen. Daarop zei de man heel droog met een mooi Drents accent dat er in zijn hoofd heel weinig zat en dat hij dus snel klaar was met opruimen.

Opnieuw konden we buiten lunchen. Daarna langs kronkelende paadjes en slootjes verder. De bodem van deze sloot had een aparte rode kleur.

Gelukkig was Christine niet te zwaar bepakt om deze brug over te komen, al zakte de plank wel door.

Leersum
 

Vlak voor Leersum kom je langs de inrit van kasteel Broekhuizen. De beukenlaan verkeert in een deplorabele toestand, met afgezaagde of missende bomen. Twee jaar geleden is hier ook die windval over Leersum geraasd, wat ook niet echt helpt. De NOS meldt juist vandaag dat door de klimaatverandering beukenlanen het erg moeilijk hebben.
 

Bij kasteel Zuilenstein worden we verrast door deze familie varkens. Vader, moeder en drie jongen. Wie heeft de vuilste poten, zij of wij? Maar meer serieus: er zijn hier diverse bosperceeltjes afgeheind met schrikdraad waarbinnen steeds een gelukkige varkensfamilie op natuurlijke wijze met wat bijvoeding kan leven. Heel bijzonder!

Amerongen
 

Een plaatje van het kasteel mag natuurlijk niet ontbreken. Hier de oprijlaan naar het koetshuis en kasteel.
 

Hetzelfde plekje, dezelfde persoon, maar zo’n 58 jaar ertussen.… Voor de pastorie in de Nederstraat 13.

Wij overnachten een paar huizen verder op nr. 23. Dat gebouw was vroeger het kerkelijk centrum “de Uithof”, maar nu een B&B onder beheer van hotel Buitenlust, waar we heerlijk gegeten hebben.

Nog een laatste herinnering: de oudste broer van Jelle is enige tijd inval-koster in Amerongen geweest. Jelle, toen nog lagere school kind werd er door zijn broer op uit gestuurd om een fles avondmaalswijn te halen in Buitenlust. Dat was toen geen enkel probleem, maar met leeftijdschecks zou dat nu niet meer kunnen.

Disclaimer: het kaartje is niet wat het zou moeten zijn. Op dit moment is er een communicatieprobleem tussen onze gps-ontvanger en de iPad (Garmin Explore app) waardoor onze gelopen route niet goed doorkomt. Het kaartje toont nu in rood de geplande route die we ook daadwerkelijk gelopen hebben tussen Driebergen en het driehoekje bij Amerongen. Zodra we het kaartje weer goed kunnen maken, zullen we dat doen en ook vermelden.