Kleistampen

Dag 72 - vrijdag 14 april 2023

Bologna - Pianoro

Gelopen: 21,5 km

Totaal gelopen: 1601 km

Nog te lopen: 523 km

We vertrokken vandaag licht bepakt uit ons hotel - de helft van de bagage konden we achterlaten omdat we hier vanavond weer slapen. Ons hotel ligt vlak bij het station, dus moesten we eerst anderhalve kilometer naar het centrum lopen om de route op te pakken. Het regende licht, maar gelukkig kent Bologna veel overdekte trottoirs, zoals aan de Via dell’Indipendenza, die we eerst volgden. De regen was te zacht om regenkleding aan te doen, en na goed anderhalf uur werd het helemaal droog.

Daar liep een groot aantal lagere schoolkinderen keurig in de rij en onderverdeeld in cohorten, begeleid door volwassenen, door de straat te marcheren op weg naar een museum. Zij lieten zich de pret niet drukken door de milde regen, maar zongen uit volle borst het bekende lied Azurro (klik deze naam aan om het liedje te horen) van Adriano Celentano, dat over de azuurblauwe lucht en de zomer gaat. Wij hoorden dat weer voor het eerst op onze reis op de radio toen we in Worms bij de Subway onze lunch gebruikten, en het kwam ons weer in het hoofd toen we de Brennerpas overstaken en het weer aan de Italiaanse kant zoveel beter was.

Een eindje verder in de stad, aan de Via Garibaldi, is het dak van het trottoir prachtig beschilderd.

Na 3 kilometer lopen hadden we de oude binnenstad van de ene kant (het station) tot de andere kant (de Porta Castiglione, zie de foto hieronder) doorkruist. Indrukwekkend hoe groot deze middeleeuwse metropool was en is.

Net buiten deze poort beginnen de Giardini Margherita, vernoemd naar een voormalige Italiaanse koningin uit de 19e eeuw. Daar kwam ons een oude heer tegemoet die ons vroeg waar we naartoe gingen. Hij bleek vroeger veel Italiaanse wandelwegen te hebben gelopen, maar kon dat nu niet meer vanwege zijn leeftijd. Hij informeerde naar onze route, en toen we zeiden dat we juist niet de Via Degli Dei van Bologna naar Firenze zouden lopen, zei hij dat we intelligente mensen waren. Hij vond dat ook niet de meest ideale route.

In Ponticella, een voorstad van Bologna, groeide deze aparte heester, met bloemen maar ook met groene uitsteeksels die op naalden lijken. De bovenste foto toont de bloemen, de onderste de hele struik.

We hadden inmiddels al een eind geklommen en kregen dit uitzicht over Bologna. Het was droog, maar de wolken zijn nog goed te zien.

Aan de horizon tekenen deze bomen mooi af.

We verlieten de verharde wegen en gingen verder omhoog over dit soort bospaden.

Aan de kant van het pad groeiden dit soort aparte bloemen.

We bereikten een hoogte van ongeveer 250 meter bij de kapel van de Madonna Dei Boschi. Daar vlakbij hadden we dit prachtige uitzicht. Het was zeer helder omdat het net geregend had. Op de voorgrond Bologna, daarachter de Povlakte, en in de verte de Alpentoppen (de onderste van de witte lijnen aan de horizon; de bovenste rij zijn wolken). Fantastisch! 

Verderop deze gelige vlinder.

De recente regen zorgde weliswaar voor een mooi uitzicht, maar de kleiige grond van de paden waarover we liepen werd daardoor zacht en plakkerig. Het leek wel of er lijm onder onze schoenen zat. De foto toont de plakkaten onder de voet van Jelle. Verwijderen was zinloos, want het zat er zo weer aan.

Maar het mooie uitzicht vergoedt deze hinder.

Hieronder zien we de Madonna di San Luca, die we gisteren nog wazig van de andere kant zagen en fotografeerden.

Zijn dit orchideeën? Er stonden er hier heel veel van.

We bereikten de top van de Montecalvo, ruim 380 meter hoog. Vanaf hier heb je een schitterend uitzicht over de Apennijnen, hier achter Jelle.

Wie klimt moet ook weer dalen, en dit is een stuk van ons tweede kleitraject. Niet te steil of gevaarlijk, wel lastig door de plakkende grond op deze dag.

En hier een ander soort bloemen.

We daalden af over één kam. Aan beide zijden waren dit soort grijszwarte structuren in de berg te zien, heel bros van structuur, en het leek soms wel steenkool of verwante grondstoffen te bevatten.

Weer wat lager groeiden veel van deze witte bloemen.

Rond vijf uur kwamen we aan bij het station van Pianoro, na acht uur buiten zijn. De trein naar Bologna deed er maar een half uur over….