Voorjaar in Worms

Dag 24 - zaterdag 25 februari 2023

Osthofen - Worms 

Gelopen: 16,4 km

Totaal gelopen: 531 km

Nog te lopen: 1537 km

We verlieten Osthofen wat later dan andere dagen, omdat er voor vandaag een korte etappe op het programma stond. Al snel kwam van ver de Dom van Worms in zicht.

Overal in dit gebied vindt wijnbouw plaats, zelfs in deze boom groeit wijn.

In het park van slot Herrnsheim groeien deze winterakonieten. Het is al weer een paar weken geleden dat we de eerste exemplaren zagen. Dat lijkt nu al weer heel lang geleden.

Ook andere voorjaarsbloesems bloeien hier. Ze geuren (nog) niet.

Dit is toch wel een heel apart vredesmonument, heel anders van stijl dan de vele oorlogsmonumenten die je vaak in Duitsland ziet.

En daar is dan het Luthermonument. Het standbeeld van de reformator wordt omringd door beelden van diverse personen die hem geholpen hebben of anderszins met de reformatie te maken hebben.

Luther staat in het midden, met een bijbel in de hand, en op de sokkel staat de tekst: “Hier sta ik, ik kan niet anders, God helpe mij, amen”. Ontroerend om te zien met welke moed hij voor zijn standpunt stond, ondanks de persoonlijke gevaren die dat voor hem opleverde. Wij liepen van Osthofen naar Worms over het Lutherpad. De 400 km de andere kant op naar de Wartburg moet voor hem, als vogelvrije op de vlucht, niet makkelijk geweest zijn, maar hij kreeg daarbij hulp.

Rondom het monument staan de namen van steden die zich al vroeg bij de reformatie aansloten, zoals hier Emden in Oost-Friesland, waar in de 16e eeuw veel geloofsvluchtelingen uit Nederland een toevluchtsoord vonden.
 

Vlak bij de Dom bloeiden deze prachtige dwergirissen. De Dom van Worms is een indrukwekkend gebouw, met een aparte bouwstijl.

Hier een blik op het koor van de kerk. In deze vastentijd hangt er een groot hongerdoek voor, zodat je het hoogaltaar alleen kunt zien als je vlak onder dat doek staat.

Achter de Dom hingen deze twee ijkpunten voor de Wormse el, die later met 0,549 meter gelijk gesteld werd. Voor de rekenaars onder de lezers: hoeveel el hebben wij inmiddels in totaal afgelegd?

En hier de achterkant van de Dom, genomen vanaf het nieuwe winkelcentrum net buiten de oude stadsrand. We moesten daar even heen om voor Christine nieuwe wandelsokken te kopen: er was een gat bij de grote teen ontstaan in de oude sokken. Het viel ons op dat het grote winkelcentrum uitstekend per auto bereikbaar is, maar dat er GEEN enkel zebrapad of andere veilige oversteekplaats voor voetgangers is, terwijl je wel minstens twee rijbanen tegelijk moet oversteken. Heiliger dan de Dom of het Luthermonument is in deze stad, en veel andere plaatsen in Duitsland, de koe met vier rubberen banden.

Terug van de katholieke wereld van de Dom naar het Lutheranisme: op deze roestige ijzeren platen staan de bekende woorden van de reformatie: sola scriptura, sola fide, sola gratia, solus Christus.

De moeder van de oudste schoonzus van Jelle is ruim een eeuw geleden in Worms gedoopt. We namen ons voor om voor onze schoonzus een foto van de betreffende kerk te nemen, maar het is voor ons niet duidelijk welke het precies is. Daarom maar foto’s van beide kerken: de eerste is de van oorsprong Lutherse Drieenigheidskerk, de andere is de van oorsprong gereformeerde Friedrichskirche.

Les voor deze automobilist: parkeer je auto nooit onder een boom op deze plaats in Worms. Hoe krijg je dit ooit schoon?

Tenslotte restte ons nog een logistieke operatie van formaat: ons hotel ligt pal aan de Rijn, vlak bij de grote brug. Tussen de stad en het hotel ligt een ingewikkeld verkeersknooppunt, dat geconstrueerd is om het voor auto’s makkelijk te maken om van elke willekeurige richting naar elke andere willekeurige richting te kunnen rijden. Voor langzaam verkeer zoals voetgangers was er maar één kronkelende mogelijkheid, waarbij je goed kaart moet lezen om die te vinden, maar we zijn er uiteindelijk goed gekomen.

Iedereen een goede zondag gewenst!